Aşık Veysel’in "ben asıl şimdi kör oldum" sözleri, körlüğün bir fiziki kayıp olmaktan öteye bir anlam taşıdığına işaret ediyor. Veysel, Sanat hayatı boyunca yaşadığı trajedileri, deneyimleri ve gözlemlediklerini dinleyicilerine aktararak, körlüğünün aslında bir engel değil, bir ders olduğunu göstermiştir. Bu, insanların hayatta gördüklerine dair algılarını sorgulamaya ve dönüştürmeye yönelik bir mesaj olarak değerlendirilmektedir. Bazen görünmeyen şeylerin, görünenden daha önemli olduğunu vurgulayan bu tutumu, onu halk arasında özel kıldı.

Aşık Veysel, körlükle ilgili düşüncelerini birçok eserinde dile getirmiştir. Örneğin, "Gözlerim görmez ama kalbim görür" sözleri, onun yaşamını nasıl dolu dolu yaşadığını ve gözlem yeteneğini kaybetmediğini göstermektedir. Veysel için hayatta aslında görebileceği bir çok güzellik vardı ve bu, toplumun pek çok kesimine ilham kaynağı olmuştur. Yalnızlık ve kayıplarını eserlerine yansıtan bu büyük usta, kendine özgü bir bakış açısına sahip olmuştur.

Aşık Veysel, milletine ve kültürel değerlerine olan bağlılığı ile de tanınır. Özellikle Türk halk müziğine kattığı değerlerle, genç nesillere ilham vermiştir. Onun eserlerinin sayısı on binleri bulurken, bu eserlerin çoğu halkın duygularını ve özlemlerini yansıtmaktadır. Veysel, sadece bir sanatçı değil, aynı zamanda bir halk bilgesidir; sorunların üstesinden şarkılarında ve şiirlerinde aktararak, insanlara umut aşılamıştır.

Aşık Veysel’in yaşamı sadece bireysel aydınlanma ve sanatın bir yansıması değil, aynı zamanda toplumsal olayların, İkinci Dünya Savaşı’nın ve Kurtuluş Savaşı’nın etkilerini halkı ile paylaştığı bir süreçtir. Bu tür bir bağ kurması, ona halkın gönlünde yer edindirmiştir. Eserleri, bazen hüzünlü bir melodi eşliğinde dinlenirken, bazen de bir toplumun umut arayışınna yanıt olacak şekilde yankılanmıştır. Aşık Veysel’in hayatı, yüzyıllar boyunca unutulmayacak bir miras olarak kalacaktır. 

Sonuç olarak, Aşık Veysel’in yaşamı, körlükle savaşırken hayata dair inançlarını kaybetmemiş olması ve sanat yoluyla topluma hitap edebilmesi yönüyle büyük bir ders niteliği taşımaktadır. Onun "Ben asıl şimdi kör oldum" sözü, yaşamını sanata ve insanlığa adayan bir sanatçının derin bir öz değerlendirmesidir. Aşık Veysel, belki gözle göremediği birçok güzellik arasında, içsel bir yoğunluğa ve iradeye ulaşmış, halkının gönlünde taht kurmayı başarmıştır. Bugün, onun eserlerini dinlemek ve anlamak, onun zengin mirasını yaşatmak demektir.